The Quarry 8.5/10
Spooktober moet natuurlijk goed ingezet worden door een zenuwslopende horrorgame te spelen. The Quarry verdwijnt deze maand uit de ps+ extra library, dus daarmee was de keuze al snel gemaakt.
Net zoals Until Dawn speel je met een handvol tieners die op de een of andere manier afgesloten geraakt van de buitenwereld. Ditmaal zitten we op zomerkamp in Hackett's Quarry waar je speelt als de begeleiders van dienst. Op de laatste dag van het kamp ziet de brave meneer Hackett de tieners liever verdwijnen, maar dankzij autopech zijn ze genoodzaakt nog een laatste nacht op kamp te blijven. Natuurlijk blijkt toch niet alles te zijn wat het is op zomerkamp en lijkt het toch geen ponykamp te wezen.
De bedoeling is wederom om de tieners door de nacht te brengen zodat ze allemaal het zonlicht terug te zien krijgen. En da's soms moeilijker als verwacht. De game speelt zoals een film. Je hebt de helft van de tijd controle over je personage waardoor je door de omgeving kunt wandelen. Dit wordt vaak afgewisseld met interactieve cutscenes waar je keuzes moet maken die soms levensbelangrijk zijn. Als je bv een leeg blikje weggooit, kan het een paar uur later wel eens zijn dat iemand valt over het blikje en zijn nek breekt
De cast is ditmaal beter dan in Until Dawn. Hier is echt sprake van een sterrencast... We hebben Ariel Winter uit Modern Family, David Arquette die Dewey speelt in Scream, Ted Raimi wie de broer is van legendarisch regisseur Sam Raimi, Lin Shaye wie in de Insidious films speelt, Ethan Suplee (die een massieve body transformation in het echt heeft ondergaan) en nog veel meer. De meeste personages zijn veel leuker dan in Until Dawn en ik wou ook echt iedereen in leven proberen te houden. Jammer genoeg hebben er twee het loodje gelegd in mijn playthrough.
Het verhaal zelf was ook weer intrigerend, maar heel gelijklopend met Until Dawn. Het bracht weinig nieuws, maar dat vond ik ook niet zo erg.
En dat brengt me bij een minder positief puntje. De keuzes zijn misschien soms iets te random. De dood van 1 personage was echt een keuze die 50/50 was en waar verder geen logica inzat. Anderzijds brengt dit wel wat realisme in het spel doordat het niet voorspelbaar is.
Ik had soms ook wel wat problemen met de verlichting dat het wel echt heel donker was en het licht ook versprong waardoor het soms duidelijk veel lichter was en soms veel donkerder.
Een laatste negatieve puntje of toch minder puntje was het intermezzo tussen elk hoofdstuk. Until Dawn het stuk waar je telkens bij de psychiater langs moest na elk hoofdstuk en dit was oprecht eng. De tussenstukjes nu waren veel minder interessent in mijn opinie.
Desondanks hebben ze weer een topgame afgeleverd, al hoop ik dat ze misschien voor een volgende grote game een iets ander pad opgaan in het horror genre.
Dat wordt dus sowieso mijn eerste game die ik erop speel
