UseYourIllusion wrote:Ah, dat verhaal ken ik, ik heb ook zo'n vader Groot muziekfan, maar nooit nog maar overwegen om eens naar een van zn favoriete artiesten gaan zien. Bands als Fleetwood mac, CSN, Black Sabbath,... Allemaal al naar België gekomen, maar zelfs niet overwegen om ernaar te gaan kijken. Ach ja, t zal niet voor iedereen zijn zeker. En buiten komen met hem staat ook niet meteen bovenaan mn lijstje
Almah klinkt niet slecht! Dan ga ik zowel Angra als Almah wat beter beluisteren. Zo te horen kan ik geloven dat het je favoriete zanger is, al zweer ik nog steeds bij Michael Kiske (Ex-Helloween, momenteel Unisonic) Als power metal fan is hij je waarschijnlijk wel bekend?
Ja, dat is natuurlijk altijd wel een probleem als je te maken hebt met anderstalige bands. Bij Duitse bands ook soms een probleem, al valt het meestal wel nog mee. Zeker als het power metal genre in het algemeen al redelijk niche is
Ja, mijn vader zit altijd te zeggen dat die een groot muziekfan is en ik niet weet wat muziek is. Aan de andere kant komt hij af met Spaanse Power Metal die hij goed vindt, maar mijn Power Metal is niet goed. Ik probeer hem dan telkens wijs te maken dat het gewoon afhangt van smaak...
Overwegen doet hij zeker niet bij mij. Hij denkt er zelfs niet aan. Naar buiten gaan is niet zijn sterkste kant, ook niet die van mij, maar op het moment dat ik kon gaan was het perfect, dus ben ik maar gegaan. Hetzelfde met Graspop, al is het op dit moment nog niet het ideale moment. Ik wou hem overtuigen, maar als het niet lukt dan lukt het niet, hé, beetje father-son-bonding zal niet gebeuren.
Angra is de tweede groep waar ik alle CD's van heb beluisterd. Het is een prachtige mix van Power en Progressive Metal met Braziliaanse invloeden. Almah is gelijkaardig door de zanger, maar toch ook anders. Maar in de meer snellere liedjes kan ik een beetje Angra terugvinden
Micheal Kiske ken ik ook
Een niche zijn heeft zijn voordelen ook