Ondertussen heb ik de eerste wereld (en aanhangsel) op de laatste 2 levels na klaar.
Het is al wel wat beter geworden maar ik merk dat de muziek inderdaad wat vlakker lijkt te zijn en het lijkt wel alsof het hele level exact hetzelfde korte deuntje heeft
Daarnaast krijg ik steeds meer een Jak and Daxter 1 gevoel ipv een LBP gevoel. Inclusief mijn dieptezicht dat niet goed werkt in de game. Ondertussen al meerdere keren naar rechts of links op een touw gesprongen om dan net voor dat touw naar beneden te vallen omdat mijn dieptezicht dacht dat het goed was. Ook op vijanden springen is daardoor erg lastig. Ondertussen doe ik al hetzelfde als in J&D1: Heel de tijd naar de schaduw van Sackboy op de grond kijken ipv naar Sackboy zelf.
Vervang dan nog Sackboy door Jak, de kleine bubbels door de precursor orbs (eieren) en de grote blauwe bubbels door power cells om nieuwe gebieden te unlocken en je hebt Jak and Daxter. Een deel van die vergelijking kan je ook doen met Spyro 1.
Ik denk dat dat eigenlijk een beetje het hele probleem is met de game: Het voelt meer aan als een algemene platformer game dan als een LBP game. Het is wel leuk maar het echte LBP sausje ontbreekt wat
. Eerst voelde dat wat tegennatuurlijk, maar door de beweging van die 'kwallen' kwam dat telkens precies uit. Een beetje hetzelfde als de 'spikes' en het vuur: als je springt naar waar ze zitten weet je zeker dat op het moment dat je landt je op het stuk zit waar ze dan juist niet zitten.
