#22 - Death Stranding
[Greatest of Great Deliverers]
Daar is hij dan.
Sneller klaar dan gedacht, maar zoals gezegd blijf ik wel een tijdje spelen.
Korte review. Een poging toch, want ik ben er niet goed in en deze game kort uitleggen gaat eigenlijk niet.
Verlost uit de dwangbuis van Konami heeft Kojima Productions hier een meesterwerkje afgeleverd. De game ademt Hideo Kojima. Heel filmisch, heel gedetailleerd. Hier en daar de typische humor. Bizarre elementen. Een geweldige soundtrack waarvan je naarmate je vordert in het verhaal nieuwe tracks vrijspeelt, met een hoofdrol voor Low Roar; waar ik voor de game nog nooit van had gehoord, maar het past allemaal perfect bij de sfeer.
De cast waarmee Kojima uitpakt is op z´n minst bijzonder: Mads Mikkelson, Norman Reedus, Guillermo Del Toro, Lea Seydoux, Margeret Qualley, Troy Baker, ... en (kleine spoiler) een cameo van Conan O´Brien. Top.
Je personage Sam ´Porter´ Bridges bevindt zich na een aantal enorme explosies waardoor steden geheel of gedeeltelijk verwoest zijn, wat de Death Stranding wordt genoemd, in een post-apocalyptische wereld waar iedereen in bunkers onder de grond leeft. Op enkele koeriers zoals jezelf na. Je wordt gevraagd om via een netwerk deze bunkers, steden opnieuw met elkaar in contact te brengen. Je voornaamste vijand zijn BT´s (Beached Things). Onzichtbare monsters die met een soort navelstreng verbonden zijn met de bodem. En de regen in het spel (Timefall) die de leeftijd en groei versnelt van alles wat ermee in aanraking komt. Dankzij Sam zijn aandoening (later in het spel leer je waarom) genaamd DOOMS kan hij "voelen" wanneer er BT´s in de buurt zijn. En dankzij je BB (Bridge Baby) die aan je pak bevestigd wordt kan je ze in een zekere mate ook zien.
In deze wereld mag je nu als koerier de mensen in de bunkers gaan bevoorraden.
Hiermee kan je ze overtuigen om deel te nemen aan het netwerk dat je terug moet opbouwen. Je begint letterlijk, waar zoveel mensen nodeloos over klagen, te voet en zonder hulpmiddelen. Je krijgt echter al snel hulpmiddelen zoals exoskeletons om sneller te lopen en meer te dragen, zwevende bagagekarretjes... Na verloop van tijd ook voertuigen. Alles werkt elektrisch en op batterijen. Wapens en tools kan je net zoals verloren bagage en resources in de open wereld vinden, of in share lockers waar andere gamers dingen kunnen delen, of na het vinden van het voornaamste materiaal in het spel, chiralium, printen met een 3D printer in een bunker of safehouse.
De sleutel om leveringen tot een goed einde te brengen is de Timefall in de gaten houden (het regent niet altijd en op dezelfde plaats), desnoods een dutje doen en hopen dat het opklaart; en zorgen dat je je bagage niet beschadigt door vallen of gevechten met BT´s en MULE´s. MULE´s zijn koeriers ´turned bad´ die je bagage willen stelen als je in de buurt komt. Je kan zelf ook hun kampen en lockers gaan roven voor resources of wapens. Dit gaat sneller dan resources zoeken in de open wereld, maar er is natuurlijk een risico. En het feit dat je niet mag moorden maakt het niet makkelijker, maar hiervoor heb je de nodige tools. Doden is "niet toegelaten" omdat een lijk na 48u in een grote BT verandert en een Void-out of explosie veroorzaakt. Wanneer dit toch gebeurt moet je naar de dichtsbijzijnde verbrandingsoven en het lijk cremeren.
Dat is Death Stranding in het kort.
Er is nog zoveel te vertellen, maar ik ben nu al dingen aan het vergeten.
Je kan veel aanpassen. Je backpack en je voertuigen andere kleuren geven. Je kan wildplassen. Als je schoenen verslijten kan je bladeren die je vindt aan je voeten doen. Je kan mondharmonica spelen of je BB wiegen om deze te kalmeren na stresserende situaties. Zoveel details. Soms bizar, maar dat is typisch Kojima. Ik hou daar wel van. Het is geen standaard game.
Wat maakt deze game voor mij een topper? De vrije, grote, gedetailleerde wereld. Het filmische en de soundtrack. De gameplay zelf natuurlijk. Routes zoeken, wegen of kabelbanen bouwen. Leveringen, materialen, tools en je backpack managen en alles tot een goed einde brengen geeft voldoening.
Dit doorheen de mooie omgeving met rustgevende muziek is heel ontspannend. Je kan deze game uren aan een stuk spelen of je kan na een lange werkdag ook gewoon 1 levering van 10 minuten doen en weer afsluiten.
Het is geen game voor iedereen. Vermoeiend en ingewikkeld soms. Bizar, maar interessant. Diepgaand. En tegelijk een verhaal over simpele dingen zoals vriendschap, ouderschap, plichten. Ik heb nog nooit zo een creatieve game gespeeld.
Voor een doorwinterde gameliefhebber een unieke verrijkende gaming ervaring.
Ik kijk enorm uit naar het vervolg.
Of duren ze maar enkele uren tegenwoordig ben al jaren uit en niet op de hoogte ken die titels niet 
Game on!! 
Sneller klaar dan gedacht, maar zoals gezegd blijf ik wel een tijdje spelen.
